Dziennik pokładowy. Śladami Distant Worlds Expedition.

[Haji-me]

Część z Was mogła już słyszeć o tym, że dotarłem bezpiecznie do punktu zbiorczego nr 17 znajdującego się w mgławicy Magnus. Było to moje pierwsze spotkanie z ekipą Distant Worlds Expedition. Jak mogliście zauważyć na mapach, waypointy są z góry narzucone. Kilka dni wcześniej jest podawana data następnego spotkania, godzina i dokładna lokalizacja uwzględniająca planetę oraz koordynaty. Są założone dwie grupy pomagające we wzajemnej komunikacji. U mnie jednak sprawdziło się wejście na kanał open, gdzie spotkałem najwięcej ludzi. Minusem było to, że nie mogłem robić zdjęć w wysokiej rozdzielczości. Na miejscu pojawiłem się już kilka godzin wcześniej, głupio by było się spóźnić . Im bliżej godziny zero tym więcej osób przybywało. Pomogło też nawoływanie znajomych. Ostatecznie w naszej lokacjii wylądowało jakieś 16 osób co jest całkiem niezłym wynikiem. Niestety FD i jego instancje nie sprzyjają takim mitingom. Czas uprzyjemnialiśmy sobie rozmowami na temat elite, omawiane były ostatnie wydarzenia oraz wypadki pilotów, którym nie udało się dotrzeć. Okazuję się, że planety są strasznie zdradliwe... Co do statków standardem są oczywiście anacondy i asp explorery ale trafiła nam się cobra i federal corvette .

Standardowa porcja zdjęć







Spotkanie kogoś na takim zadupiu jest mega przyjemne. Człowiek się cieszy jakby wrócił do cywilizacji z bezludnej wyspy . Udało mi się też wyłapać kilka ciekawych krajobrazów w okolicy:








Kilka dni i 4000 lat świetlnych później odbyło się kolejne spotkanie. W miejscu nazwanym The Greeroi Veil w systemie Greeroi MD-Q D6-5. Jest to także ostatnia mgławica znajdująca się na trasie tej wycieczki. Krajobraz się przerzedza, odległości pomiędzy punktami zbiorczymi będą coraz większe.

Plan podróży podzielony na kilka etapów. W miarę postępów będę dodawał nowe mapy. Skopiowane z głównego wątku na forum FD o Distant World Expedition i wszystkie creditsy należą się autorowi (mi nieznanemu)


Greeroi Nebula wygląda bardzo interesująco. Jeśli patrzeć na nią z daleka to chyba jest to najciekawsza mgławica jaką widziałem. Mam nadzieję, że udało mi się to złapać na zdjęciach.



Highway to hell



Oraz jakiś przypadkowy widoczek



Sama lokalizacja 18 spotkania była co najmniej... dziwna. Teren był strasznie nierówny. Nie dało się zaparkować obok siebie. W pewnym momencie swoją Andzią manewrowałem jakieś 10 minut, żeby znaleźć dobre miejsce do wylądowania. Spotkałem sporo osób poznanych na poprzednim punkcie zbiorczym.





No i tak to z grubsza wygląda. Na koniec progresik...



... oraz niespodzianka dla tych, którzy dotrwali do końca. Postanowiłem zrobić mały eksperyment i zmontowałem swój pierwszy w życiu film. Nie miałem zbyt wiele materiałów bo sam nie wierzyłem, że w ogóle się za to wezmę. Wyszło jak wyszło, wszelkie uwagi i rady mile widziane .