Dziennik pokładowy. Śladami Distant Worlds Expedition.

[Haji-me]

Witam ponownie .

Ruszając z miejsca ostatniego spotkania nie byłem do końca świadomy tego co mnie czeka. Od jakiegoś czasu widziałem wiele wpisów, w różnych miejscach, mówiących o The Abyss - Otchłani. Organizatorzy całej wyprawy pisali o tym, jak o jakimś kluczowym elemencie ekspedycji. I kiedy ruszyłem w stronę krańca naszej galaktyki i spojrzałem na mapę w końcu zrozumiałem. Otchłań jest to obszar znajdujący się pomiędzy "ramionami" galaktyki Scutum-Centaurus oraz pod koniec Carina–Sagittarius o wymiarach 11 000 LY szerokości i 2000 LY długości. W samej Otchłani znajduje się bardzo mało systemów i ciężko jest w niej nawigować. Łatwo można utknąć w ślepym zaułku i trzeba się wracać aby szukać nowej drogi. Dopiero teraz tak naprawdę doceniłem swój statek i jego zasięg skoku. Mimo to nie uniknąłem problemów i tak jak wcześniej 1000 LY pokonywałem w ciągu 30 skoków tutaj musiałem zrobić 45-50 i poruszać się okrężną drogą gdzie było trochę więcej gwiazd. Nie wyobrażam sobie co przeżywali ludzie w statkach ze skokiem w okolicach 20LY . Była to miła odmiana, trzeba było trochę ruszyć głową podczas nawigacji. Pozwolę sobie wkleić zdjęcie, które zrobił Erimus - jeden z organizatorów DWE.



Waypoint 22 - THE SUBLUSTRIS BEACON
Przekroczyliśmy magiczną liczbę 60 000 lat świetlnych od systemu słonecznego . Spotkanie z całą ekipą odbyło się 25 marca. Atmosfera jaka panowała była... trochę przytłaczająca. Czuło się pewien smutek, że jest to już ostatnie tego typu wydarzenie (Beagle Point będzie wyglądać trochę inaczej - rozłożony na 7 dni event). Do tego planeta, na której wylądowaliśmy, miała przyciąganie o sile 1.2G, najwięcej ze wszystkich dotychczasowych waypointów. Ludzie obawiają się o swoje życie, nikt nie chciał ryzykować na tym etapie i w takich warunkach i trudno im się dziwić. Całe wydarzenie miało więc wydźwięk melancholijny, po głowie wciąż mi chodziły myśli o tym jak dużo czasu już minęło i jak wiele się działo. Myśl o tym, że jestem już tak niedaleko Beagle Point napawa mnie radością i żalem jednocześnie... Dopadło mnie kosmiczne szaleństwo...

Krajobraz jaki się roztaczał wokół punktu zbiorczego był świetny. Droga mleczna w tle, tak mała, przypominała nam o tym gdzie jesteśmy:





To samo miejsce następnego dnia ale w porze nocnej



Po zakończeniu zebrania pokręciłem się trochę po okolicznych systemach i chciałem podzielić się z Wami ciekawymi widokami:



Jedna z ciekawszych planet typu wulkanicznego jakie znalazłem ze względu na swój biały kolor



X



Ciekawy zielonkawy gazowy olbrzym. Do tego w tle coraz lepiej widoczne w tym rejonie Magellanic Clouds



W jednym z systemów odwiedziłem bardzo blisko orbitujące względem siebie 2 planety. Wchodząc w orbital cruise jednej z nich, można było płynnie przejść w orbitę drugiej.



I jeszcze taka ciekawostka. Długo szukałem anomalii tego typu i wierzyłem, że kiedyś się uda. Dzięki uprzejmości CMDR Edelgard von Rhein, który podzielił się swoimi odkryciami, dane mi było zobaczyć księżyc orbitujący wokół gazowego giganta tak blisko, że znajdował się w jego pasie asteroid . Mam trochę nagrań z tego miejsca i na pewno jeszcze je kiedyś zobaczycie w akcji.



Na tym zakończę katowanie Was zdjęciami . Ostatni waypoint to Beagle Point. Jak już pisałem cały event ma wyjątkowo trwać 7 dni - od 2 do 9 kwietnia. Wielka feta przeplatana konkursami, wyścigami, popijaniem Lavian Brandy i wyprawami w jeszcze niepoznane rejony . Nawet zaplanowane jest wesele, strój obowiązujący to SRV



Niestety raczej się na nim nie pojawię. Nie jestem jeszcze pewny co do daty swojego powrotu ale wątpię abym siedział w Beagle Point cały tydzień. Jestem już trochę zmęczony i planuję szybki powrót do domu aby zabrać się za kolejny projekt, już nie związany z eksploracją .