Ekspedycja NOWA ZIEMIA

[Tryumfator]

Raport z badań ER-2002/7

Przedmiot badań: Zdolność do samodzielnej obrony jednostek biorących udział w ekspedycji w starciu z potencjalnym przeciwnikiem

Metodologia badań: Rejestrowanie serii symulowanych konfrontacji statków biorących udział w wyprawie z przeciwnikami w różnych statkach posiadających zdolność do samodzielnego przetrwania z dala od bazy macierzystej
Przebieg badań: [UTAJNIONO]
Uczestnicy badań: [DOSTĘP ZA WYŁĄCZNĄ ZGODĄ DOWÓDCY OPERACYJNEGO BADAŃ]
Wnioski:
Większość jednostek biorących udział w ekspedycji jest niezdolna do odparcia ataku przeciwników nastawionych na walkę. Jedynie największe jednostki (okręty klasy Anaconda, Type-10, Imperial Cutter) są w stanie nie posiadając uzbrojenia przetrwać starcie z przeciwnikiem posiadającym nie więcej niż cztery środki rażenia o średnim wagomiarze lub trzy środki rażenia o dużym wagomiarze. Zalecana taktyka to natychmiastowe wezwanie pomocy i odwrót, gdy jest to niemożliwe, próba staranowania agresora. Statki eksploracyjne będą bezpieczne po nie mniej niż dwóch skokach o długości nie mniejszej niż 42Ly w stronę przeciwległą do osi natarcia wroga. Statkom górniczym zaleca się przed wykonaniem skoku częściowe opróżnienie ładowni. Zainstalowanie hangaru na mikromyśliwce i ich użycie znacznie zwiększa przeżywalność jednostek i umożliwia przetrwanie okrętom klasy Type-9, Krait mk2, Alliance Crusader, a wymienionym wcześniej jednostkom (okręty klasy Anaconda, Type-10, Imperial Cutter) daje szansę na pokonanie przeciwnika w walce. Zaleca się użycie mikromyśliwców posiadających wyrzutnie pułapek termicznych, ponieważ w obliczu ich przewagi prędkości i zwrotności, największym zagrożeniem są dla nich rakiety, a użycie pułapek termicznych zwiększa przeżywalność mikromyśliwca.

Sprawozdawca
Shahbaz Luison