06.02.2023, 21:17 UTC
Shahbaz "Tryumfator" Luison
6.02.3309
- Nie obchodzą mnie deklaracje producenta i modyfikacje wyłączające reklamację w trybie gwarancyjnym. Znajdź mi instrukcję i pokaż jak zabezpieczyć próbki grzybopodobnych śladów biologicznych.
- Sir, producent nie zamieścił instrukcji w formie multimedialnej. Każdy obiekt należy wpierw przeskanować, by potwierdzić jego biologicz...
- Umiem rozpoznać grzyba gdy takiego widzę, jak pobrać próbki by ich nie zanieczyścić?
- Sir, obawiam się, że musi pan użyć najpierw skanera, ponieważ jego uruchomienie otwiera sekwencję kolejnych funkcji.
Droid nie dawał za wygraną. Shahbaz nakazał mu pozostanie na statku i trochę żałował, że nie może podpatrzeć jak maszyna obsługuje nowy gadżet jako pierwsza. Ale też nie miał zamiaru ściągać go z drugiego końca planety. Ta jednostka R-3 była pierwotnie przeznaczona dla wojska, więc został skonstruowany w reżimie utrudnionej wykrywalności. Jest to przydatna rzecz, ponieważ wróg ma problem ze znalezieniem twojego droida. Ale jest to również problem, bo gdy się zgubi, ty też masz problem z jego znalezieniem. Raz już musiał go szukać i pomogło dopiero wykorzystanie skanerów górniczych do poszukiwania metali rzadkich, częściowo wykorzystanych przy budowie jednostki R-3, zwanej przez Shahbaza Arczi.
- No dobrze, uruchomiłem skaner, HUD podświetla mi grzybopodobną formację na zielono.
- Teraz należy umieścić próbkę w przedniej części urządzenia, sir.
- Mam to tam wepchnąć paluchami? - spytał naruszając pewnie wszelkie zasady bezpieczeństwa, kierując urządzenie w stronę swoich oczu, by mu się dokładniej przyjrzeć. - Przecież w ten sposób łatwo to zanieczyścić.
Milczenie ze strony droida nie tyle niepokoiło, co raczej drażniło Shahbaza. Spędził cały dzień przeczesując ogromny obszar i to była pierwsza planeta na jaką natrafił, jaka mogła okazać się jakkolwiek przydatna, a tymczasem zawiłość instrukcji dostarczonej przez producenta obezwładniała nawet robota z nieskazitelnie analitycznym umysłem o ogromnej mocy obliczeniowej.
- Producent ostrzega, żeby nie wkładać próbek o potencjalnie dużej wartości do komory pirolizy, sir.
- Dobrze, ale czy producent wskazuje jak użyć tego pistoleciku by potem dostać pieniądze za to znalezisko?
Kolejny moment ciszy. Na planecie było zimno i choć systemy kombinezonu nie pozwalały pilotowi umrzeć, to jednak nie czuł się komfortowo. Chłód przenikał jego ciało aż wgłąb kości, co przypominało uczucie odzyskiwania świadomości po długiej wizycie w komorze hibernacyjnej. Co prawda Shahbaz tylko raz musiał naprawdę długo czekać w kapsule ratunkowej na pomoc, ale ponad półroczny sen i zredukowanie funkcji życiowych do minimum, łącznie ze spowolnieniem pracy mózgu, choć sprawiały wrażenie, że cały ten czas to było tylko mgnienie oka, to jednak jeszcze przez kolejny rok zmagał się z bólami, poczuciem chłodu, niczym tchnienie śmierci zastygłe na karku i rzadkie napady drżenia kończyn w mikroskurczach.
- Sir, należy nacisnąć kciukiem niewielki, owalny przycisk na bocznej części obudowy. Gdy urządzenie będzie gotowe do analizy próbki, zacznie delikatnie wibrować. Wtedy należy nacisnąć spust do poczucia oporu, co nastąpi mniej więcej w połowie jego długości. Po poczuciu dalszego luzu, należy kontynuować napisanie na spust.
Niewiele myśląc, dumny pilot natychmiast zrobił to, co przekazał mu droid. I rzeczywiście urządzenie zadziałało jak powinno, a na jego HUDzie wyświetliły się informacje na temat organizmu.
- Dobra, mamy to, zawijamy się stąd.
- Sir, aby próbki miały wartość dla podmiotów wypłacających nagrody za ich dostarczenie, muszą zostać pobrane z trzech organizmów oddalonych od siebie o znaczną odległość, aby zapewnić ich różnorodność i wykluczyć mutacje w ostatnich pokoleniach.
- Oddalonych od siebie o jaką dokładnie odległość?
- Trudno powiedzieć, sir, ponieważ to zależy od rodzaju badanego obiektu. Najbezpieczniej założyć, że będzie to kilometr.
Pewnie po raz pierwszy na tym nieznanym globie dało się słyszeć ludzki śmiech. Idioci z biura konstrukcyjnego spędzili wiele godzin na zaprojektowanie skomplikowanego urządzenia, zrobienia zawiłej instrukcji, nie poświęcili ani chwili na wspieranie konsumentów po wydaniu produktu i na pewno nawet momentu nie zastanawiali się do kogo dane urządzenie trafi. Piloci, którzy przemierzali dziesiątki tysięcy lat świetlnych, przecinający galaktykę w poprzek na wszelkie sposoby, otrzymywali w instrukcji zwrot "znaczna odległość" i chodziło o ledwie kilometr.
- Dawaj tu łazik
Powiedział idąc w stronę statku.
~~~~~~~~~~~~~~
"Gniew Kolumba", z gracją godną akrobaty lądującego na materacu po wykonaniu skomplikowanej kombinacji ruchów, osiadł na płycie skąpanego w promieniach lokalnej gwiazdy lotniskowca.
- Dopilnuj, by nikt mi nie przeszkadzał. I nie wpuszczaj nikogo na pokład.
- Sir, co w razie nagłego zgłoszenia od wyższych instancji? Nie mam wystarczających kompetencji do odmo...
- Nadaję ci wystarczające kompetencje. W razie wezwań nie odpowiadaj. Tak jakby nikogo nie było na pokładzie. I nie zapomnij zlecić przeglądu podwozia. Przyznaję, trochę ostro przyziemiłem na tej lodowej planecie, ale nie mogłem patrzeć jak autopilot się z tym guzdrze. Płaci człowiek za wysokiej klasy sprzęt, a dostaje takie same dziadostwo jak barki z plastatexem...
Rzucił pilot opuszczając mostek. "Gniew Kolumba" był ulubionym okrętem Shahbaza. Z tego co mu było wiadomo był pierwszą maszyną o tak zacnej nazwie. Co prawda nie uważał, że jakoś szczególnie pomysłowo nazwał statek, ale lepsze to, niż kolejny "Wędrowiec" czy "Obieżyświat". Lubił oryginalne pomysły na nazwanie okrętów. Za to żygać mu się chciało, gdy widział pierdyliardową jednostkę najeżoną laserami i niesamowicie ociężałą, z wielkim białym napisem "Dreadnought". Korytarz prowadzący do kajuty kapitana nie był wybitnie długi, choć nie było bezzasadnym traktowanie go przez Shahabza jako przestrzeni do porannej przebieżki, by utrzymać ciało w identycznej gotowości i sprawności co sam okręt. Każdy, nawet najdrobniejszy element na statku osoby z tak pysznym pseudonimem, musiał być perfekcyjny, w szczególności, na okręcie reprezentacyjnym, jakim niewątpliwie była Anaconda, biorąca udział w ekspedycji. Shahbaz wszedł do kajuty i zdradzając swoje korzenie, zdjął buty tuż po przekroczeniu progu oraz wstawił je do dedykowanej szafki z polimeru doskonale udającego drewno. Delikatne kliknięcie zamknięcia szafki zostało całkowicie zagłuszone przez dźwiękoszczelne i pewnie też wszystko-inno-szczelne grodzią, izolujące kabinę od niekiedy głośnego otoczenia. Oczywiście jeśli kogoś stać na tak ogromny okręt jak Anaconda, raczej nie ma problemu by sprowadzić drewno do złożenia szafki, ale tu przemawiały raczej pragmatyczne względy, mianowicie masa, łatwa naprawa i niepalność, poza tym w kajucie wystarczył jeden mebel z drogiego drewna sprowadzanego z Ziemi. Tym meblem było stojące na lewo od wejścia, średniej wielkości, choć dość okazałe biurko, z wmontowanymi wszelkimi urządzeniami, jakich potrzebuje dowódca okrętu, a także z takimi gadżetami jak dedykowany odtwarzacz muzyki. Kroki Shahbaza, kierującego się do standardowej, zamykanej szafki, amortyzował miękki dywan, o odcieniu brunatnego brązu wpadającego w bord. Był to jeden z kilku elementów zdradzających zamiłowanie właściciela do luksusu, choć nigdy kosztem względów praktycznych - wszak dywan jak większość rzeczy na pokładzie był całkowicie niepalny i był przytwierdzony do podłogi. Po chwili potrzebnej na zdjęcie z siebie kombinezonu pozwalającego na bezpieczne badanie powierzchni nieprzyjaznych planet i przeżycie dehermetyzacji kokpitu, Shahbaz udał się do łóżka. To nie było w żaden sposób udziwnione czy przepełnione przepychem łoże, jakiego oczekiwali pasażerowie VIP jego statków pasażerskich, ale zwykłe, choć w najwyższym standardzie dla tego typu obiektów, łóżko z wszystkim, czego potrzebował tego typu mebel, ale też z niczym więcej. Po męczącym dniu, pilot po prostu położył się spać.
6.02.3309
- Nie obchodzą mnie deklaracje producenta i modyfikacje wyłączające reklamację w trybie gwarancyjnym. Znajdź mi instrukcję i pokaż jak zabezpieczyć próbki grzybopodobnych śladów biologicznych.
- Sir, producent nie zamieścił instrukcji w formie multimedialnej. Każdy obiekt należy wpierw przeskanować, by potwierdzić jego biologicz...
- Umiem rozpoznać grzyba gdy takiego widzę, jak pobrać próbki by ich nie zanieczyścić?
- Sir, obawiam się, że musi pan użyć najpierw skanera, ponieważ jego uruchomienie otwiera sekwencję kolejnych funkcji.
Droid nie dawał za wygraną. Shahbaz nakazał mu pozostanie na statku i trochę żałował, że nie może podpatrzeć jak maszyna obsługuje nowy gadżet jako pierwsza. Ale też nie miał zamiaru ściągać go z drugiego końca planety. Ta jednostka R-3 była pierwotnie przeznaczona dla wojska, więc został skonstruowany w reżimie utrudnionej wykrywalności. Jest to przydatna rzecz, ponieważ wróg ma problem ze znalezieniem twojego droida. Ale jest to również problem, bo gdy się zgubi, ty też masz problem z jego znalezieniem. Raz już musiał go szukać i pomogło dopiero wykorzystanie skanerów górniczych do poszukiwania metali rzadkich, częściowo wykorzystanych przy budowie jednostki R-3, zwanej przez Shahbaza Arczi.
- No dobrze, uruchomiłem skaner, HUD podświetla mi grzybopodobną formację na zielono.
- Teraz należy umieścić próbkę w przedniej części urządzenia, sir.
- Mam to tam wepchnąć paluchami? - spytał naruszając pewnie wszelkie zasady bezpieczeństwa, kierując urządzenie w stronę swoich oczu, by mu się dokładniej przyjrzeć. - Przecież w ten sposób łatwo to zanieczyścić.
Milczenie ze strony droida nie tyle niepokoiło, co raczej drażniło Shahbaza. Spędził cały dzień przeczesując ogromny obszar i to była pierwsza planeta na jaką natrafił, jaka mogła okazać się jakkolwiek przydatna, a tymczasem zawiłość instrukcji dostarczonej przez producenta obezwładniała nawet robota z nieskazitelnie analitycznym umysłem o ogromnej mocy obliczeniowej.
- Producent ostrzega, żeby nie wkładać próbek o potencjalnie dużej wartości do komory pirolizy, sir.
- Dobrze, ale czy producent wskazuje jak użyć tego pistoleciku by potem dostać pieniądze za to znalezisko?
Kolejny moment ciszy. Na planecie było zimno i choć systemy kombinezonu nie pozwalały pilotowi umrzeć, to jednak nie czuł się komfortowo. Chłód przenikał jego ciało aż wgłąb kości, co przypominało uczucie odzyskiwania świadomości po długiej wizycie w komorze hibernacyjnej. Co prawda Shahbaz tylko raz musiał naprawdę długo czekać w kapsule ratunkowej na pomoc, ale ponad półroczny sen i zredukowanie funkcji życiowych do minimum, łącznie ze spowolnieniem pracy mózgu, choć sprawiały wrażenie, że cały ten czas to było tylko mgnienie oka, to jednak jeszcze przez kolejny rok zmagał się z bólami, poczuciem chłodu, niczym tchnienie śmierci zastygłe na karku i rzadkie napady drżenia kończyn w mikroskurczach.
- Sir, należy nacisnąć kciukiem niewielki, owalny przycisk na bocznej części obudowy. Gdy urządzenie będzie gotowe do analizy próbki, zacznie delikatnie wibrować. Wtedy należy nacisnąć spust do poczucia oporu, co nastąpi mniej więcej w połowie jego długości. Po poczuciu dalszego luzu, należy kontynuować napisanie na spust.
Niewiele myśląc, dumny pilot natychmiast zrobił to, co przekazał mu droid. I rzeczywiście urządzenie zadziałało jak powinno, a na jego HUDzie wyświetliły się informacje na temat organizmu.
- Dobra, mamy to, zawijamy się stąd.
- Sir, aby próbki miały wartość dla podmiotów wypłacających nagrody za ich dostarczenie, muszą zostać pobrane z trzech organizmów oddalonych od siebie o znaczną odległość, aby zapewnić ich różnorodność i wykluczyć mutacje w ostatnich pokoleniach.
- Oddalonych od siebie o jaką dokładnie odległość?
- Trudno powiedzieć, sir, ponieważ to zależy od rodzaju badanego obiektu. Najbezpieczniej założyć, że będzie to kilometr.
Pewnie po raz pierwszy na tym nieznanym globie dało się słyszeć ludzki śmiech. Idioci z biura konstrukcyjnego spędzili wiele godzin na zaprojektowanie skomplikowanego urządzenia, zrobienia zawiłej instrukcji, nie poświęcili ani chwili na wspieranie konsumentów po wydaniu produktu i na pewno nawet momentu nie zastanawiali się do kogo dane urządzenie trafi. Piloci, którzy przemierzali dziesiątki tysięcy lat świetlnych, przecinający galaktykę w poprzek na wszelkie sposoby, otrzymywali w instrukcji zwrot "znaczna odległość" i chodziło o ledwie kilometr.
- Dawaj tu łazik
Powiedział idąc w stronę statku.
~~~~~~~~~~~~~~
"Gniew Kolumba", z gracją godną akrobaty lądującego na materacu po wykonaniu skomplikowanej kombinacji ruchów, osiadł na płycie skąpanego w promieniach lokalnej gwiazdy lotniskowca.
- Dopilnuj, by nikt mi nie przeszkadzał. I nie wpuszczaj nikogo na pokład.
- Sir, co w razie nagłego zgłoszenia od wyższych instancji? Nie mam wystarczających kompetencji do odmo...
- Nadaję ci wystarczające kompetencje. W razie wezwań nie odpowiadaj. Tak jakby nikogo nie było na pokładzie. I nie zapomnij zlecić przeglądu podwozia. Przyznaję, trochę ostro przyziemiłem na tej lodowej planecie, ale nie mogłem patrzeć jak autopilot się z tym guzdrze. Płaci człowiek za wysokiej klasy sprzęt, a dostaje takie same dziadostwo jak barki z plastatexem...
Rzucił pilot opuszczając mostek. "Gniew Kolumba" był ulubionym okrętem Shahbaza. Z tego co mu było wiadomo był pierwszą maszyną o tak zacnej nazwie. Co prawda nie uważał, że jakoś szczególnie pomysłowo nazwał statek, ale lepsze to, niż kolejny "Wędrowiec" czy "Obieżyświat". Lubił oryginalne pomysły na nazwanie okrętów. Za to żygać mu się chciało, gdy widział pierdyliardową jednostkę najeżoną laserami i niesamowicie ociężałą, z wielkim białym napisem "Dreadnought". Korytarz prowadzący do kajuty kapitana nie był wybitnie długi, choć nie było bezzasadnym traktowanie go przez Shahabza jako przestrzeni do porannej przebieżki, by utrzymać ciało w identycznej gotowości i sprawności co sam okręt. Każdy, nawet najdrobniejszy element na statku osoby z tak pysznym pseudonimem, musiał być perfekcyjny, w szczególności, na okręcie reprezentacyjnym, jakim niewątpliwie była Anaconda, biorąca udział w ekspedycji. Shahbaz wszedł do kajuty i zdradzając swoje korzenie, zdjął buty tuż po przekroczeniu progu oraz wstawił je do dedykowanej szafki z polimeru doskonale udającego drewno. Delikatne kliknięcie zamknięcia szafki zostało całkowicie zagłuszone przez dźwiękoszczelne i pewnie też wszystko-inno-szczelne grodzią, izolujące kabinę od niekiedy głośnego otoczenia. Oczywiście jeśli kogoś stać na tak ogromny okręt jak Anaconda, raczej nie ma problemu by sprowadzić drewno do złożenia szafki, ale tu przemawiały raczej pragmatyczne względy, mianowicie masa, łatwa naprawa i niepalność, poza tym w kajucie wystarczył jeden mebel z drogiego drewna sprowadzanego z Ziemi. Tym meblem było stojące na lewo od wejścia, średniej wielkości, choć dość okazałe biurko, z wmontowanymi wszelkimi urządzeniami, jakich potrzebuje dowódca okrętu, a także z takimi gadżetami jak dedykowany odtwarzacz muzyki. Kroki Shahbaza, kierującego się do standardowej, zamykanej szafki, amortyzował miękki dywan, o odcieniu brunatnego brązu wpadającego w bord. Był to jeden z kilku elementów zdradzających zamiłowanie właściciela do luksusu, choć nigdy kosztem względów praktycznych - wszak dywan jak większość rzeczy na pokładzie był całkowicie niepalny i był przytwierdzony do podłogi. Po chwili potrzebnej na zdjęcie z siebie kombinezonu pozwalającego na bezpieczne badanie powierzchni nieprzyjaznych planet i przeżycie dehermetyzacji kokpitu, Shahbaz udał się do łóżka. To nie było w żaden sposób udziwnione czy przepełnione przepychem łoże, jakiego oczekiwali pasażerowie VIP jego statków pasażerskich, ale zwykłe, choć w najwyższym standardzie dla tego typu obiektów, łóżko z wszystkim, czego potrzebował tego typu mebel, ale też z niczym więcej. Po męczącym dniu, pilot po prostu położył się spać.
![[Obrazek: OgkgpKE.png]](https://i.imgur.com/OgkgpKE.png)