Dziennik pokładowy. Śladami Distant Worlds Expedition.

[Rapaholin]

Piękne zdjęcia i super historia repek + leci
Pozdrawiam Cmdr. Rapaholin

[Haji-me]

Część z Was mogła już słyszeć o tym, że dotarłem bezpiecznie do punktu zbiorczego nr 17 znajdującego się w mgławicy Magnus. Było to moje pierwsze spotkanie z ekipą Distant Worlds Expedition. Jak mogliście zauważyć na mapach, waypointy są z góry narzucone. Kilka dni wcześniej jest podawana data następnego spotkania, godzina i dokładna lokalizacja uwzględniająca planetę oraz koordynaty. Są założone dwie grupy pomagające we wzajemnej komunikacji. U mnie jednak sprawdziło się wejście na kanał open, gdzie spotkałem najwięcej ludzi. Minusem było to, że nie mogłem robić zdjęć w wysokiej rozdzielczości. Na miejscu pojawiłem się już kilka godzin wcześniej, głupio by było się spóźnić . Im bliżej godziny zero tym więcej osób przybywało. Pomogło też nawoływanie znajomych. Ostatecznie w naszej lokacjii wylądowało jakieś 16 osób co jest całkiem niezłym wynikiem. Niestety FD i jego instancje nie sprzyjają takim mitingom. Czas uprzyjemnialiśmy sobie rozmowami na temat elite, omawiane były ostatnie wydarzenia oraz wypadki pilotów, którym nie udało się dotrzeć. Okazuję się, że planety są strasznie zdradliwe... Co do statków standardem są oczywiście anacondy i asp explorery ale trafiła nam się cobra i federal corvette .

Standardowa porcja zdjęć







Spotkanie kogoś na takim zadupiu jest mega przyjemne. Człowiek się cieszy jakby wrócił do cywilizacji z bezludnej wyspy . Udało mi się też wyłapać kilka ciekawych krajobrazów w okolicy:








Kilka dni i 4000 lat świetlnych później odbyło się kolejne spotkanie. W miejscu nazwanym The Greeroi Veil w systemie Greeroi MD-Q D6-5. Jest to także ostatnia mgławica znajdująca się na trasie tej wycieczki. Krajobraz się przerzedza, odległości pomiędzy punktami zbiorczymi będą coraz większe.

Plan podróży podzielony na kilka etapów. W miarę postępów będę dodawał nowe mapy. Skopiowane z głównego wątku na forum FD o Distant World Expedition i wszystkie creditsy należą się autorowi (mi nieznanemu)


Greeroi Nebula wygląda bardzo interesująco. Jeśli patrzeć na nią z daleka to chyba jest to najciekawsza mgławica jaką widziałem. Mam nadzieję, że udało mi się to złapać na zdjęciach.



Highway to hell



Oraz jakiś przypadkowy widoczek



Sama lokalizacja 18 spotkania była co najmniej... dziwna. Teren był strasznie nierówny. Nie dało się zaparkować obok siebie. W pewnym momencie swoją Andzią manewrowałem jakieś 10 minut, żeby znaleźć dobre miejsce do wylądowania. Spotkałem sporo osób poznanych na poprzednim punkcie zbiorczym.





No i tak to z grubsza wygląda. Na koniec progresik...



... oraz niespodzianka dla tych, którzy dotrwali do końca. Postanowiłem zrobić mały eksperyment i zmontowałem swój pierwszy w życiu film. Nie miałem zbyt wiele materiałów bo sam nie wierzyłem, że w ogóle się za to wezmę. Wyszło jak wyszło, wszelkie uwagi i rady mile widziane .

[Gal Black]

Kusisz ekspedycją, oj kusisz Film świetny, rep poleciał. Czekamy na kolejną relację

[Haji-me]

Mały offtop oraz prywata. Okazało się, że filmik został zauważony i ciepło przyjęty na głównym forum FD w dziale o wyprawie DW co mnie  niezmiernie cieszy . Do tego pojawiła się o nim krótka wzmianka w newsletterze https://dl.dropboxusercontent.com/u/8041...ue%208.pdf . Chciałem, żeby podali informację, że należę do The Winged Hussars ale chyba nie przeszło.

Druga informacja, która chciałem się pochwalić :
W związku z całą tą akcją odbywa się konkurs na zdjęcie tygodnia. Co 7 dni wybierane są 3 najlepsze zdjęcia związane z wyprawą. Tak się złożyło, że wziąłem udział po raz pierwszy i udało mi się wygrać . Zdjęcie i informację o konkursie można zobaczyć na stronach 11 oraz 12 wyżej wymienionego newslettera .

[Haji-me]

Witam .
Dnia 12 marca 3302 roku odbyło się 19 już spotkanie grupy Distant Worlds. Na miejscu pojawiłem się dzień wcześniej i miło było zobaczyć znajome twarze (raczej kadłuby). Tym razem zabawą integracyjną była wyprawa na pobliskie wzgórza. Nie zdecydowałem się na taką podróż bo z tego co słyszałem dotarcie na szczyt mogło zająć kilka godzin jazdy w SRV... a czasu miałem niewiele. Niestety w dzisiejszym wpisie nie zobaczycie zbyt wielu zdjęć. Jak już wspomniałem wyżej problemem był czas i tym razem zająłem się głownie gromadzeniem nagrań z rozgrywki. Spodobało mi się montowanie filmów i wydaje mi się, że łatwiej w nich oddać charakter takich grupowych spotkań. Możliwe, że nastąpi przerwa w dostarczaniu materiałów z podróży. Monitor mi szwankuje i odsyłam go do producenta, naprawa może trochę potrwać . Będę działać na zastępczym, który jest dość stary i nie obsługuje obrazu wysokiej jakości








Będę wdzięczny za opinie na temat filmiku. Tutaj czy na PW. Jak wiecie dopiero się uczę montażu i na pewno mogę jeszcze wiele pooprawić .

[Haji-me]

Hmm jakoś tak się spokojniej ostatnio zrobiło w temacie. Uporałem się już z problemami technicznymi i wracam do przekazywania Wam informacji na temat mojej wyprawy.

Zacznijmy od mniej przyjemnych rzeczy. Punkt zbiorczy numer 20 o nazwie Oupailks Furnace musiałem sobie odpuścić. Działałem na zastępczym monitorze w zabójczej rozdzielczości 1280x1024 o proporcjach 4:3 co skutecznie zniechęciło mnie do robienia zdjęć czy nagrań. Mogę więc o nim powiedzieć tylko tyle, że był .

Plan podróży podzielony na kilka etapów. W miarę postępów będę dodawał nowe mapy. Skopiowane z głównego wątku na forum FD o Distant World Expedition i wszystkie creditsy należą się autorowi (mi nieznanemu)


Jak widać na mapie jesteśmy już na ostatnim etapie tej długiej podróży. Zostały tylko 3 przystanki, w dosyć sporej odległości od siebie, więc mimo wszystko rozłoży się to w czasie.

Do miejsca o nazwie The Roncevaux Crossing w systemie QAUTHEIA BA-A E0 dotarłem już w pełnej gotowości. Przystanek ten był  kluczowy, ze względu na to, iż statki które mają mniejszy zasięg niż 33-34ly mogą mieć problem z dotarciem do Beagle Point. Postanowiono więc zorganizować poszukiwanie materiałów do FSD boost. Jest grupa wolontariuszy nazywających się Rock Rats, która od startu DWE, w okolicy każdego z dotychczasowych punktów zbiorczych prowadziła wykopaliska i dostarczała całej ekipie bardzo dużo cennych informacji. Tym razem, jako że czasu już pozostało stosunkowo niewiele, a teren do zbadania jest trudny, organizatorzy ustanowili w tym miejscu zakrojoną na szeroką skalę akcję odkrywczo-górniczą aby wspomóc Rock Rats i żeby każdy potrzebujący miał wystarczająco dużo czasu na szukanie skał potrzebnych do syntezy.

Tym razem miałem trochę więcej czasu na zwiedzanie i postanowiłem to wykorzystać. Przekłada się to też na dużo większą ilość dokładnie przeskanowanych systemów i planet co mile łechta moje eksploratorskie ego . 

W jednym z systemów znalazłem gęsto upchany pas lodowych asteroid, który do tego był mocno naświetlony i ciekawie się prezentował




Pozostając w tych samych klimatach. Karzeł z niesamowicie rozległym i gęstym pasem asteroid. Pierwszy raz się z czymś takim spotkałem. Pierścienie bardzo mocno też przylegały do samej gwiazdy nie pozostawiając zbyt wiele miejsca.



Od jakiegoś czasu zacząłem zwracać większą uwagę na planety typu Rocky Ice. Często mają bardzo ciekawą powierzchnię. Poniżej widać pooraną planetę, bardzo rozległe i głębokie wąwozy, wysokie góry i do tego można było tam lądować .



Mi się ten widok skojarzył z Wielkim Murem Chińskim



Z bliska wygląda to jeszcze lepiej:





A teraz trochę zdjęć z samego spotkania z eksploratorami. Okolica była ciekawa, zaraz obok był duży wąwóz, sporo SRV zakończyło w nim swój żywot . Było budowanie mostu ze statków nad przepaścią (akurat nie w mojej instancji), trochę standardowych wygłupów, kilka wypadków typu przypadkowo wciśnięty boost - ktoś Aspem tak przeleciał, zahaczając czyjś statek lekko go uszkadzając i przykleił się do ściany pod drugiej stronie kanionu - rezultat -81% hull u winowajcy .





Na koniec został zorganizowany wyścig w SRV. Jest to rekord jeśli chodzi o odległość od systemu Sol, na której odbył się tego typu event... póki co . Na miejscu zebrało się 30 osób. Trasa była kamienista i górzysta przez co tylko kilka osób dotarło do mety ale zabawa była przednia .





Można się domyślić, że podczas startu było tłoczno:



Przeżyłem tam może 2 minuty . Później odbył się wyścig numer 2 na tej samej trasie. Zaraz po starcie 4-5 SRV wpadło na siebie, łącznie z moim i chyba wszystkich nas wysadziło w powietrze .

Jestem już dosyć daleko. Za każdym razem jak spoglądam na mapę galaktyki zastanawiam się jak ja się tu znalazłem. Uświadamiam sobie wtedy ile czasu mi to zajęło, jak wielki jest to dystans i że to jeszcze nie jest nawet półmetek bo przecież trzeba jeszcze jakoś wrócić . Patrząc na daty to dziś właśnie mija miesiąc od mojego pierwszego wpisu.

[Haji-me]

Zmontowałem krótki filmik pokazujący waypoint 21 oraz okolice.

[Scott Scale]

Doskonały!

[Haji-me]

Witam ponownie .

Ruszając z miejsca ostatniego spotkania nie byłem do końca świadomy tego co mnie czeka. Od jakiegoś czasu widziałem wiele wpisów, w różnych miejscach, mówiących o The Abyss - Otchłani. Organizatorzy całej wyprawy pisali o tym, jak o jakimś kluczowym elemencie ekspedycji. I kiedy ruszyłem w stronę krańca naszej galaktyki i spojrzałem na mapę w końcu zrozumiałem. Otchłań jest to obszar znajdujący się pomiędzy "ramionami" galaktyki Scutum-Centaurus oraz pod koniec Carina–Sagittarius o wymiarach 11 000 LY szerokości i 2000 LY długości. W samej Otchłani znajduje się bardzo mało systemów i ciężko jest w niej nawigować. Łatwo można utknąć w ślepym zaułku i trzeba się wracać aby szukać nowej drogi. Dopiero teraz tak naprawdę doceniłem swój statek i jego zasięg skoku. Mimo to nie uniknąłem problemów i tak jak wcześniej 1000 LY pokonywałem w ciągu 30 skoków tutaj musiałem zrobić 45-50 i poruszać się okrężną drogą gdzie było trochę więcej gwiazd. Nie wyobrażam sobie co przeżywali ludzie w statkach ze skokiem w okolicach 20LY . Była to miła odmiana, trzeba było trochę ruszyć głową podczas nawigacji. Pozwolę sobie wkleić zdjęcie, które zrobił Erimus - jeden z organizatorów DWE.



Waypoint 22 - THE SUBLUSTRIS BEACON
Przekroczyliśmy magiczną liczbę 60 000 lat świetlnych od systemu słonecznego . Spotkanie z całą ekipą odbyło się 25 marca. Atmosfera jaka panowała była... trochę przytłaczająca. Czuło się pewien smutek, że jest to już ostatnie tego typu wydarzenie (Beagle Point będzie wyglądać trochę inaczej - rozłożony na 7 dni event). Do tego planeta, na której wylądowaliśmy, miała przyciąganie o sile 1.2G, najwięcej ze wszystkich dotychczasowych waypointów. Ludzie obawiają się o swoje życie, nikt nie chciał ryzykować na tym etapie i w takich warunkach i trudno im się dziwić. Całe wydarzenie miało więc wydźwięk melancholijny, po głowie wciąż mi chodziły myśli o tym jak dużo czasu już minęło i jak wiele się działo. Myśl o tym, że jestem już tak niedaleko Beagle Point napawa mnie radością i żalem jednocześnie... Dopadło mnie kosmiczne szaleństwo...

Krajobraz jaki się roztaczał wokół punktu zbiorczego był świetny. Droga mleczna w tle, tak mała, przypominała nam o tym gdzie jesteśmy:





To samo miejsce następnego dnia ale w porze nocnej



Po zakończeniu zebrania pokręciłem się trochę po okolicznych systemach i chciałem podzielić się z Wami ciekawymi widokami:



Jedna z ciekawszych planet typu wulkanicznego jakie znalazłem ze względu na swój biały kolor



X



Ciekawy zielonkawy gazowy olbrzym. Do tego w tle coraz lepiej widoczne w tym rejonie Magellanic Clouds



W jednym z systemów odwiedziłem bardzo blisko orbitujące względem siebie 2 planety. Wchodząc w orbital cruise jednej z nich, można było płynnie przejść w orbitę drugiej.



I jeszcze taka ciekawostka. Długo szukałem anomalii tego typu i wierzyłem, że kiedyś się uda. Dzięki uprzejmości CMDR Edelgard von Rhein, który podzielił się swoimi odkryciami, dane mi było zobaczyć księżyc orbitujący wokół gazowego giganta tak blisko, że znajdował się w jego pasie asteroid . Mam trochę nagrań z tego miejsca i na pewno jeszcze je kiedyś zobaczycie w akcji.



Na tym zakończę katowanie Was zdjęciami . Ostatni waypoint to Beagle Point. Jak już pisałem cały event ma wyjątkowo trwać 7 dni - od 2 do 9 kwietnia. Wielka feta przeplatana konkursami, wyścigami, popijaniem Lavian Brandy i wyprawami w jeszcze niepoznane rejony . Nawet zaplanowane jest wesele, strój obowiązujący to SRV



Niestety raczej się na nim nie pojawię. Nie jestem jeszcze pewny co do daty swojego powrotu ale wątpię abym siedział w Beagle Point cały tydzień. Jestem już trochę zmęczony i planuję szybki powrót do domu aby zabrać się za kolejny projekt, już nie związany z eksploracją .

[Mathias Shallowgrave]

Następny odcinek Educating Ed będzie z ekspedycji Distant Worlds, Haji. I to na jego prawdziwym koncie w grze. Masz szansę zaistnieć w telewizji!