Husarska Kolonia

[TeddyPanda]

Dzień Osiemdziesiąty - Propozycja

- Masz jakiś problem? Ten Ziemski, stary rytuał był całkiem ciekawy.
- Nie mam żadnego, oprócz tego, że chcesz zrobić ze mnie księdza!
Colon przeklęła tak siarczyście, jak tylko ona była w stanie.
- A kto ma niby nim zostać! Może Hector co?
Myśl o tym sprawiła, że poczułem się dziwnie.
- Weź Valencię. Ona się na tym lepiej zna niż ja!
- To mofe byf fyfko fafet - stwierdziła Valencia z ustami pełnymi ziemniaków
- Słyszałeś Tadek? 
- Nie i tyle, wystarczy że już raz zrobiłem z siebie debila.
- Nie fefadzaj - Valencia przełknęła w końcu jedzenie - Byłeś zabawny
Spojrzałem na nią z wyrzutem
- To przypadkiem nie oznacza tego samego?
- Dobra nie zamierzam się ciebie prosić - warknęła Tammy - nie to nie
- Ale ja mogę - powiedziała Valencia - no zgódź się Głuptasie! Prosimy!
Valencia uśmiechnęła się w taki sposób w jaki umiała tylko ona. I wygrała.
- Dobrze już, dobrze, cholera.
- Dzięki - powiedziała Colon do mojej żony

I tak oto w ten sposób stałem się kapłanem udzielającym ślubu. Nigdy nie spodziewałem się, że do czegoś takiego doprowadzi mnie kariera pilota. Życie niekiedy bywa przewrotne. Na szczęście tym razem nie było żadnych większych zgrzytów podczas ceremonii dzięki czemu z czystym sumieniem mogłem wygłosić triumfalne.

- A więc ogłaszam was mężem i żoną - skinąłem w stronę Rene - możesz pocałować.

Zakochani zbliżyli się do siebie i wykonali polecenie. Widok ten nadspodziewanie mnie ucieszył. Nigdy wcześniej nie widziałem tak szczęśliwej Colon.



- Za rzadko się uśmiechasz - powiedziałem kiedy dołączyli do nas przy stole
Colon przyjęła tę uwagę nadzwyczaj ciepło
- Może
I nagle zapragnąłem powiedzieć coś jeszcze.
- Colon
- Tak?
- Wspominałaś kiedyś, że masz rodzinę na Syriuszu
- Owszem i co z tego? - zmierzyła mnie badawczo spode łba
- I, że nigdy nie mięliście zbyt wiele kredytów
Lekko się zawstydziła, próbowała jednak nie dać tego po sobie poznać co nieszczególnie jej wychodziło
- Nie lubię o tym gadać - odchrząknęła patrząc gdzieś w pustą przestrzeń na suficie
Chwyciłem kubek wody, który miałem pod ręką i upiłem z niego spory łyk.
- Zatem obiecuję, że gdy wrócimy nigdy nie zabraknie wam kredytów. Tobie i twojej rodzinie. Rzecz jasna wliczam w to Rene.
Rene wyprostował pierś najwyraźniej bardzo dumny z moich słów. Uniósł swój kubek w górę i zawołał.
- Mały toast! Za powrót do domu!
Mimo, że formalnie tylko ja i Colon pochodziliśmy z bańki wszyscy zgodnie nazywali ją domem. Rene robił to ze względu na Colon, Valencia na mnie, a Hector... Cóż, dla człowieka, który całe życie, wbrew swej pogodnej naturze otoczony był przez brutalnych piratów takie marzenie również stało się nadzwyczaj kuszące.
- Za powrót! - wspólnie krzyknęliśmy
Upiłem do dna swój kubek. Dopiero po kilkunastu sekundach spostrzegłem, że Colon nie wypiła swojego, a w dodatku milczała wciąż wpatrując się we mnie w głębokim skupieniu.
- Czego chcesz w zamian?
Na początku się lekko się roześmiałem, jakby nie do końca przekonany, że mówi poważnie, w końcu jednak musiałem odpowiedzieć.
- Nic Tammy, naprawdę to żaden problem!
- Zawsze jest coś za coś - powiedziała stanowczo - Czego chcesz?
Tym razem kompletnie zbiła mnie z tropu. Atmosfera zgęstniała, wszyscy ucichli czekając z napięciem na moją odpowiedź. Wiedziałem, że teraz muszę czegoś zażądać. I tak się akurat składało, że miałem czego.
- Gdy wrócimy wstąpisz do Skrzydlatej Husarii i zamieszkasz na Maskeline Vision. Dopilnuję by sam Hetman Mathias Shallowgrave zatwierdził twoją kandydaturę.
Colon wydała się dziwnie obojętna słysząc nazwisko jednej z najbardziej wpływowych osób w galaktyce.
- Kim jest ten Shallowcośtam? - spytała niepewnie Valencia
- To mój szef - wyjaśniłem
- Mówiłeś, że masz własną wytwórnie filmową! - zaprotestowała
- Jedno nie wyklucza drugiego. To jak Colon mamy deal?
- A co mam robić dla tej Skrzydlatej Husarii?
Uśmiechnąłem się od ucha do ucha, bo czekałem aż Tammy poruszy tę kwestię.
- To co tutaj oczywiście! Nie widziałem wcześniej aby ktoś tak świetnie walczył wręcz!
- Chcesz bym dla was zabijała.
- Nie - zaprzeczyłem kręcąc głową - chcę byś była komandosem, albo agentem. Jak zresztą wolisz! Wiem, że to lubisz Tammy, a także to, że pragniesz przygody, że kochasz wyzwania i ryzyko. To właśnie ci proponuję!
Tammy przez chwilę milczała rozważając w myślach za i przeciw.
- Deal - stwierdziła w końcu
- Zatem drugi toast!