Husarska Kolonia

[TeddyPanda]

Dzień Siedemnasty - Liseł

- Ty to jesteś zdolny
- Dla takiej opieki medycznej było warto się ośmieszyć! - stwierdziłem w skupieniu obserwując jak Tammy powoli nachyla się, aby podać mi antybiotyk oraz sprawdzić opatrunki.
- A ten znowu swoje - powiedziała podnosząc się po czym wyszła, a ja zostałem sam przykuty do niewygodnego łóżka niczym inwalida

Co się właściwie stało? Zacznijmy od początku.

Tego dnia, dzień po ataku bandytów na naszą osadę wstałem wcześnie rano by zająć się budową terminala komunikacyjnego. Tammy powiedziała mi, że na niskiej orbicie wokół planety krążą niewielkie, pozbawione napędów fsd okręty, z którymi po nawiązaniu łączności moglibyśmy handlować. Pierwszą rzeczą było więc zbudowanie anteny oraz przyszłego punktu zrzutu.



Kiedy byłem mniej więcej w połowie zaiste fascynującego procesu jakim było betonowanie i zastanawiałem się jak to możliwe, że akurat przechadzający się po okolicy indyk ma jedno skrzydło i jedną nogę usłyszałem groźne warknięcie, które przetoczyło się przez całą okolicę.

Co to do cholery było? - pomyślałem rozglądając się dookoła, nie zauważyłem jednak nic podejrzanego więc wróciłem do pracy - w końcu byłem tylko na obcej, pełnej niebezpieczeństw planecie, na której większość gatunków zwierząt i roślin byłą mi zupełnie nieznajoma. Co mogło się stać?

Warkniecie powtórzyło się ponownie. Tym razem uniosłem i odblokowałem broń. Tammy, która w tym czasie zajmowało się pracą wewnątrz bazy nie mogła słyszeć tego dźwięku. Postanowiłem, że nie będę jej specjalnie wołać i sam przejrzę okolicę. 

Nagle, gdy przeczesywałem okolice północnej bramy zobaczyłem coś szybkiego.
Coś włochatego.
Coś rudego.
Zanim się obejrzałem poczułem silny ból w kolanie, a następnie w stopie, na brzuchu i udach.
- Ała! jasny gwint co to do cholery jest!?
Dopiero po chwili szturchaniny w końcu zauważyłem bestię, która wyprowadzała swe ataki z prędkością niemal równą światłu. Było to zwierzę do złudzenia przypominające ziemskiego lisa, tylko jakieś dwadzieścia razy szybsze. Spróbowałem wystrzelić, ale spudłowałem, a lis powalił mnie na ziemię groźnie kłapiąc pyskiem i wskoczył na mnie przygniatając cielskiem z wyraźnym zamiarem odgryzienia twarzy. 
- Spadaj ty ruda kupo łajna!



Udało mi się wyprowadzić prawego sierpowego, który trafił centralnie w nos bestii. Zwierze odskoczyło do tyłu, a ja podniosłem się na równe nogi i momentalnie wyprowadziłem kolejny cios używając kolby blastera. Lis padł na ziemię, a ja dołożyłem mu jeszcze dwa kontrolne pociski by upewnić się, że nie żyje. Wtem usłyszałem za sobą głos Tammy.

- Tadek ty cały krwawisz! 

Zdziwiłem się, bo w ogóle nic nie czułem i dopiero wtedy zauważyłem, że cały jestem we krwi, a spora jej ilość musiała należeć do mnie.

Zemdlałem.



No ale przynajmniej mam dobrą opiekunkę!